Ілмектерден іздеу

Жақсы адамның әңгімесінен туған өлең


Геополитикалық сәби
Сальвадор Дали

Жылату оңай, жұбату қиын – мойындалмайтын заңдылық.
Таусылмайтын әңгіме айтамыз екеуміз таңды таңға ұрып.
Бүгін де, міне, бұйырмайтын бала сипатқа оралдық.
Отырып алып ой-қырдағы үйімізді сағындық…
Әрі қарай

Анама

(1998 ж, жаз)
Анам барда күлімдеймін, күлемін,
Сен болмасаң қалай өмір сүремін?
Анам барда керегі жоқ ештеңе —
Анам менің жүрегім мен тірегім.

Анам менің! Дүниедегі асыл жан!
Мейірімі шуақ болып шашылған.
Анашымның өнегесі, тәлімі
Жадымда бір кітап болып басылған.

Анам менің бұл дүниеде көнерім,
Анам менің бұл өмірде сенерім.
Теңдесі жоқ үлкен сыйлық емес пе,
Анашымның “айналайын” дегені!
Әрі қарай

Сайын дала

(2000 ж, Ембіге бара жатқанда)

Керілген кең дала,
Бір ойға батамын,
Сенде өстім, сен ғана –
Туған жер, Отаным.

Өзіңнен нәр алар,
Жабықса көңілім.
Сен үшін сан адам,
Қиды өз өмірін.

Сенде адам үміті,
Сенде ауыр жарасы,
Байтақ, құдыретті,
Қазақтың даласы!
Әрі қарай

Аппақ қыз



Бізде кешкі он, ал сен жақта кешкі бес.
Бізде ұйқы – сенде оқумен кескілес.
Сабақтамын деп жазған жалғыз сөзіңнен
Дауысыңды сездім естілер де естілмес…

Маған бастық, саған ұстаз қайғысын
Тапсырмамен артып қойған, неғылсын…
Сағындым сені деп жазған жалғыз хатыңнан
Бейнеңді көрдім тым ыстық маған ай мүсін…
Әрі қарай

Төрт шумақ өлең


Тағы да түн…
Қара түнді ұнатамын, ұғамын…
Мылқау түннен жауап таппай мазамды алған сұрағым
Темекінің түтініне еріп, мені тастап барады…
Ал сен болсаң… ал сен болсаң… телефоннан жыладың.
Әрі қарай